Weekend w szpitalu rządzi się swoimi prawami.Zazwyczaj jest cicho i spokojnie. Tak było i tym razem. Dzięki temu, że po korytarzu nikt się nie kręcił mogliśmy pospacerować. 70 kroków po obwodzie prąstokonta - takie mamy możliwości. Z pomocą przyszła Pani Rehabilitantka, która pozwoliła nam korzystać z bieżni i roweru stacjonarnego. Mieliśmy więc trochę atrakcji.

Sobota była ostatnim dniem pracy Pielęgniarki Pani Marii, która przeszła na emeryturę po wielu latach pracy w tym trudnym zawodzie. Pożegnałyśmy się ze złami wzuszenia.To właśnie Pani Maria opiekowała się Kacprem w najtrudniejszym czasie po I bloku chemii z protokołu AML-BFM 2019. Serce mi pęka na wspomnienie taktych dni. Było na prawdę ciężko. Pani Maria jest osobą niezwykle opanowaną, konkretną i konsekwentną. Zawsze będziemy jej wdzięczni, że wtedy przy nas była. Dla pacjentów to ogromna strata. Pani Marii życzymy oczywiście zdrowia, odpoczynku i jak najwięcej radosnych dni

Dziś od rana oddział tętni życiem. Dzieci od świtu mają badania (tak, tak od świtu - krew pobierana jest po 5.30 żeby przed wizytą lekarza były już wyniki). Na szczęście większość dzieci może w tym czasie spać bo mają założony albo port centralny tzw.Broviak albo wenflon. Więc zazwyczaj pobieranie krwi jest bezbolesne. Chyba że...no właśnie. Chyba, że dziecko ma gorączkę. Wtedy zawsze pobierana jest krew z żyły. Albo wtedy gdy trzeba zrobić dodatkowe badania czyli tak jak dziś u Kacpra. Szło wyjątkowo ciężko. W ogóle dziś na oddziale dużo krzyków. 

Wyniki morfologii Kacpra są trochę słabsze niż tydzień temu ale cały czas przyzwoite. Ponieważ kaszel się utrzymuje rano miał wykonaną tomografię płuc. Czekamy na wynik. Jeśli nie wykarze nic niepokojącego to wracamy do domu. 

Kacper jest cały w skowronkach, uśmiechnięty z nadzieją czeka na wypis. Staramy się zachować umiarowany entuzjazm ale dziś średnio nam to wychodzi. Po przeszczepie Kacper był w domu tylko 5 dni. Więc tęsknota za domem uzasadniona.

Kacper w ogóle dziś w dobrej formie. Także trzymajcie kciuki!



Popularne posty z tego bloga

Drugi tydzień ferii Zuzka spędziła u babci. Kapi został w domu, na dwa dni przyjechał do niego kuzyn. Było to dla nas duże wydarzenie, dla naszego gościa również, bo chłopcy są rówieśnikami i nie widzieli się od kilkunastu miesięcy. Wbrew pozorom nie miało miejsca początkowe onieśmielenie. Chłopaki od razu przystąpili do zabawy i nasz salon szybko zamienił się w plac bojowy. A potem w fortecę, tor przeszkód, park trampolin i wiele innych. Jednym słowem dom tętnił życiem w dosłownym znaczeniu tych słów. Szubin, miasteczko, w którym mieszkamy, w ostatnich latach przeszedł dużą metamorfozę. Powstało kilka atrakcyjnych miejsc do których można udać się na spacer. Chłopcy mieli gdzie się zmęczyć. Dla Kacpra było to trochę zderzenie z rzeczywistością. Pomimo rehabilitacji i jego świetnej formy męczy się szybciej niż większość dzieci w jego wieku. Potrzebuje chwili, by złapać oddech. Janek (kuzyn Kapiego) jest wyjątkowo sprawny i aktywny. Nie sposób dotrzymać mu kroku. Wysoko zawiesił na...
Czytaj więcej
- o! jesteś już zdrowy! - o! ale Ty urosłaś! czyli spotkanie z kuzynką   Zupełnie nieplanowane spotkanie z kuzynką, która była u babci w odwiedzinach. Kacperek słyszał jej śmiech i tak prosił abym pozwoliła mu się z nią pobawić, że nie miałam serca odmówić. Jak Kapi ją zobaczył był w takim szoku, że trudno to opisać. Pamiętał Lenkę jako 4-letnią przedszkolankę, a ona lada moment skończy 6 lat. Jest wyjątkowo rezolutną, wysoką dziewczynką i można by spokojnie pomyśleć, że jest już w drugiej klasie. Z kolei Lenka była zaskoczona, że Kapi jest już „zdrowy”. Na pewno inaczej wyobrażała sobie chorego kuzyna. Wzrusza mnie ta dziecięca otwartość i postrzeganie świata, które my dorośli gdzieś gubimy dorastając. Pięć godzin zabawy minęło jak chwila. Dzieci były zachwycone, ich śmiechy-chichy bardzo mnie ucieszyły. To było cudowne popołudnie, które wspaniale rozbudziło w Kapim potrzebę kontaktów z innymi dziećmi. Mam nadzieję, że niedługo je powtórzymy.
Czytaj więcej